Ημερομηνία: Δευτέρα, 20 Ιουλίου 2009
Εστιατόριο: Βαρούλκο
Περίσταση: Επαιτειακό δείπνο με καλούς φίλους και δεινούς bon viveurs από Αγγλία και Ελλάδα.
Τραπέζι: Το καλύτερο του εστιατορίου, μπροστά αριστερή γωνία.
Θέα: Φωτισμένη Ακρόπολη και έναστρος αττικός ουρανός.
Όλες οι προυποθέσεις ήταν τέλειες για ένα δείπνο από το οποίο όλοι είχαμε τις υψηλότερες προσδοκίες.
Το μενού φτιάχτηκε επιτόπου ειδικά για εμάς, όπως είναι η πάγια τακτική του σεφ, ανάλογα με την διαθέσιμη πρώτη ύλη και τις απαιτήσεις των πελατών.
Ξεκινήσαμε με ένα μπουκάλι Δρυός Μαλαγουζιά 2007, κτήμα Καραδήμου, που μας προετοίμασε για το υπερόχο δείπνο που μας περίμενε.
Πρώτο πιάτο
Αυγό γεμιστό με αυγοτάραχο, μπρικ και χαβιάρι. Συνοδεύτηκε με Gratien & Meyer Cuvee Flamme Rose, αφρώδες ροζε ξηρό Pinot Noir από την περιοχή του Λίγηρα. Άψογος συνδυασμός της έντονης γεύσης του εντυπωσιακού πρώτου πιάτου με τις φίνες φυσαλίδες και τον αρωματικό χαρακτήρα του ξεχωριστού αυτού αφρώδους ροζέ.
Δεύτερο πιάτο
Πανακότα από μελιτζάνα με γέμιση κρέμας πιπεριάς φλωρίνης και ταρτάρ τσιπούρας. Συνοδεύτηκε από blanc de noir ξινόμαυρο, Κτήμα Χατζή. Καλλιτεχνικό πιάτο τόσο από πλευράς εμφάνισης όσο και από πλευράς γευστικής εμπειρίας. Πολύ καλός συνδυασμός της κυρίαρχης γεύσης του ψαριού με τον φρουτώδη και ελαφρώς όξινο χαρακτήρα του λευκού ξινόμαυρου.
Τρίτο πιάτο
Τραγανά φιλετάκια από μελανούρι με σως φραμπουάζ. Συνοδεύτηκαν από Ασύρτικο Σιγάλα 2007. Ζουμερά και ολόφρεσκα τηγανητά φιλετάκια με γλυκειά σως φράουλας που ταίριαξαν άψογα με το αρωματικό και μεταλλικό ασύρτικο της Σαντορίνης.
Πέμπτο πιάτο
Ζουμερή ψίχα καραβίδας με κοκκινιστό και ελαφρώς πικάντικο κριθαράκι. Ακούγεται λιτό αλλά ήταν από τα καλύτερα πιάτα της βραδιάς. Το συνοδεύσαμε με άλλο ένα μπουκάλι Δάκρυ Αμπέλου Συμεωνίδη.
Έκτο (κυρίως) πιάτο
Φιλετάκια πεσκανδρίτσας με πουρέ από πατάτα και μοσχολέμονο. Το πιάτο- έμβλημα του Λαζάρου ήρθε να μας αποτελειώσει μετά από ένα μαραθώνιο δείπνο. Το συνοδεύσαμε με το προηγούμενο μπουκάλι Δάκρυ Αμπέλου Συμεωνίδη, αφού οι αντοχές για έβδομο μπουκάλι κρασιού ήταν μηδαμινές. Όπως μηδαμινός ήταν και ο χώρος για επιδόρπιο.
Για το κλείσιμο του δείπνου όμως, οι κύριοι της παρέας απόλαυσαν ένα παλαιωμένο σε βαρέλι ελληνικό απόσταγμα, του οποίου το σώμα, η λιπαρότητα, και το κεχριμπαρένιο χρώμα παρέπεμπαν σε ακριβό μπράντυ.
Γενικά, όλη η βραδυά κύλησε αβίστα, με την συζήτηση να ρέει αδιάκοπα, όπως και το κρασί, ενώ η διακριτική περιποίηση του sommelier, του μετρ, και των σερβιτόρων μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις. Ήταν ένα δείπνο υπερπαραγωγή από έξι πιάτα με τα ποιοτικοτερα υλικά, και έξι μπουκάλια εξαίσιο κρασί κυρίως από τον ελληνικό αμπελώνα.
Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα, αφού αποτελεί μια μοναδική και αξέχαστη γαστρονομική εμπειρία.
Εστιατόριο: Βαρούλκο
Περίσταση: Επαιτειακό δείπνο με καλούς φίλους και δεινούς bon viveurs από Αγγλία και Ελλάδα.
Τραπέζι: Το καλύτερο του εστιατορίου, μπροστά αριστερή γωνία.
Θέα: Φωτισμένη Ακρόπολη και έναστρος αττικός ουρανός.
Όλες οι προυποθέσεις ήταν τέλειες για ένα δείπνο από το οποίο όλοι είχαμε τις υψηλότερες προσδοκίες.
Το μενού φτιάχτηκε επιτόπου ειδικά για εμάς, όπως είναι η πάγια τακτική του σεφ, ανάλογα με την διαθέσιμη πρώτη ύλη και τις απαιτήσεις των πελατών.
Ξεκινήσαμε με ένα μπουκάλι Δρυός Μαλαγουζιά 2007, κτήμα Καραδήμου, που μας προετοίμασε για το υπερόχο δείπνο που μας περίμενε.Πρώτο πιάτο
Αυγό γεμιστό με αυγοτάραχο, μπρικ και χαβιάρι. Συνοδεύτηκε με Gratien & Meyer Cuvee Flamme Rose, αφρώδες ροζε ξηρό Pinot Noir από την περιοχή του Λίγηρα. Άψογος συνδυασμός της έντονης γεύσης του εντυπωσιακού πρώτου πιάτου με τις φίνες φυσαλίδες και τον αρωματικό χαρακτήρα του ξεχωριστού αυτού αφρώδους ροζέ.
Δεύτερο πιάτο
Πανακότα από μελιτζάνα με γέμιση κρέμας πιπεριάς φλωρίνης και ταρτάρ τσιπούρας. Συνοδεύτηκε από blanc de noir ξινόμαυρο, Κτήμα Χατζή. Καλλιτεχνικό πιάτο τόσο από πλευράς εμφάνισης όσο και από πλευράς γευστικής εμπειρίας. Πολύ καλός συνδυασμός της κυρίαρχης γεύσης του ψαριού με τον φρουτώδη και ελαφρώς όξινο χαρακτήρα του λευκού ξινόμαυρου.
Τρίτο πιάτοΤραγανά φιλετάκια από μελανούρι με σως φραμπουάζ. Συνοδεύτηκαν από Ασύρτικο Σιγάλα 2007. Ζουμερά και ολόφρεσκα τηγανητά φιλετάκια με γλυκειά σως φράουλας που ταίριαξαν άψογα με το αρωματικό και μεταλλικό ασύρτικο της Σαντορίνης.
Τέταρτο πιάτο 
Γαρίδες με κρέμα από πράσινο κολοκυθάκι. Συνοδεύτηκαν με Chardonnay Δάκρυ Αμπέλου, Κτήμα Συμεωνίδη από το Παγγαίο Όρος της Καβάλας. Άλλο ένα άψογο πιάτο, με τις ολόφρεσκες γαρίδες να κάθονται πάνω σε ανάλαφρη κρέμα από κολοκυθάκι και να παντρεύονται μοναδικά με το βαρελάτο Chardonnay.
Γαρίδες με κρέμα από πράσινο κολοκυθάκι. Συνοδεύτηκαν με Chardonnay Δάκρυ Αμπέλου, Κτήμα Συμεωνίδη από το Παγγαίο Όρος της Καβάλας. Άλλο ένα άψογο πιάτο, με τις ολόφρεσκες γαρίδες να κάθονται πάνω σε ανάλαφρη κρέμα από κολοκυθάκι και να παντρεύονται μοναδικά με το βαρελάτο Chardonnay.
Πέμπτο πιάτο
Ζουμερή ψίχα καραβίδας με κοκκινιστό και ελαφρώς πικάντικο κριθαράκι. Ακούγεται λιτό αλλά ήταν από τα καλύτερα πιάτα της βραδιάς. Το συνοδεύσαμε με άλλο ένα μπουκάλι Δάκρυ Αμπέλου Συμεωνίδη.
Έκτο (κυρίως) πιάτο
Φιλετάκια πεσκανδρίτσας με πουρέ από πατάτα και μοσχολέμονο. Το πιάτο- έμβλημα του Λαζάρου ήρθε να μας αποτελειώσει μετά από ένα μαραθώνιο δείπνο. Το συνοδεύσαμε με το προηγούμενο μπουκάλι Δάκρυ Αμπέλου Συμεωνίδη, αφού οι αντοχές για έβδομο μπουκάλι κρασιού ήταν μηδαμινές. Όπως μηδαμινός ήταν και ο χώρος για επιδόρπιο.
Για το κλείσιμο του δείπνου όμως, οι κύριοι της παρέας απόλαυσαν ένα παλαιωμένο σε βαρέλι ελληνικό απόσταγμα, του οποίου το σώμα, η λιπαρότητα, και το κεχριμπαρένιο χρώμα παρέπεμπαν σε ακριβό μπράντυ.
Γενικά, όλη η βραδυά κύλησε αβίστα, με την συζήτηση να ρέει αδιάκοπα, όπως και το κρασί, ενώ η διακριτική περιποίηση του sommelier, του μετρ, και των σερβιτόρων μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις. Ήταν ένα δείπνο υπερπαραγωγή από έξι πιάτα με τα ποιοτικοτερα υλικά, και έξι μπουκάλια εξαίσιο κρασί κυρίως από τον ελληνικό αμπελώνα.
Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα, αφού αποτελεί μια μοναδική και αξέχαστη γαστρονομική εμπειρία.
3 σχόλια:
Φίλτατε Bon-Viveur, η ανάρτηση σας με έχει κάνει να σας φθονώ (με την καλή έννοια). Θέλω κι εγώ Βαρούλκο επειγόντως με τόσους οίνους. Πολύ καλές και οι συνοδευτικές φωτογραφίες, είστε ένας επιμελής blogger.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλε Terroirista. Ήμουν σίγουρος πως θα εκτιμήσεις το ρεπορταζ μου από το Βαρούλκο.
Πολύ ωραία όλα αυτά...
Δεν λέω...
Αλλά με κάθε σεβασμό, σε περιόδους κρίσεως όπως η σημερινή , δεν νομίζετε ότι είναι λίγο προκλητικά...?
Ας έχουμε έστω στο πίσω μέρος του μυαλού μας, ότι ένα δείπνο σαν και αυτό που περιγράφετε μπορεί να στοίχισε όσο 5 μισθοί κάποιων ανθρώπων.
Γνωρίζω τον σκοπό των γραφόμενων σας και καταλαβαίνω, αλλά έστω και μία προτασούλα κατανόησης της πλειοψηφίας που αδυνατεί όχι να απολαύσει ένα τέτοιο δείπνο αλλά ούτε να περάσει απ'έξω από ένα μαγαζί σαν το Βαρούλκο, θα μου ήταν αρκετή.
Δημοσίευση σχολίου