Wine dinner...never again: Τα οινικά δείπνα της Αθήνας

Τον τελευταίο καιρό έχει διαδοθεί η διοργάνωση θεματικών 'δείπνων κρασιού' (wine dinners), αποτέλεσμα συνεργασίας συγκεκριμένων Κτημάτων με αντίστοιχα εστιατόρια. Η ιδέα ακούγεται πολύ ελυστική στο οινόφιλο -και όχι μόνο- κοινό αφού συνδυάζει μία ποικιλία κρασιών σε ποτήρι με σειρά αντίστοιχων πιάτων, συχνά σε ιδιαίτερα συμφέρουσα τιμή.

Παρόλα αυτά, το αποτέλεσμα των δείπνων αυτών έχει αποδειχθεί αμφιβόλου ποιότητας. Προσωπικά, έχω βρεθεί σε αρκετά δείπνα τέτοιου τύπου τα τελευταία χρόνια, σε γνωστά εστιατόρια της Αθήνας, με κρασιά από διάφορα ελληνικά κτήματα. Δυστυχώς, το αποτέλεσμα είναι από μέτριο έως τραγικά απογοητευτικό. Σχεδόν πάντα με ευθύνη του εστιατορίου. Δεν θα προχωρήσω σε ονόματα εστιατορίων, αλλά ενδεικτικά αναφέρω μεγάλους χρόνους αναμονής με τεράστια καθυστέρηση στο σερβίριμα, χαμηλής ποιότητας -συχνά ξαναζεσταμένο- φαγητό, σέρβις χαμηλής ποιότητας, κακό συνδυασμό κρασιού με φαγητό, ακατάλληλα ποτήρια κρασιού σε εστιατόρια που υποτίθεται ότι ειδικεύονται στο κρασί, πιάτα που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχούν στις μεγαλειώδεις περιγραφές του μενού και τις προσδοκίες του εστιατορίου. Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό είναι οι άνθρωποι του εκάστοτε κτήματος που τρέχουν όλο το βράδυ προσπαθώντας να σώσουν την κατάσταση, στους οποίους αξίζουν συγχαρητήρια.

Η οινική σκηνή της Αθήνας έχει αναβαθμιστεί αισθητά, αλλά το εγχείρημα των wine dinners ομολογώ πως δεν έχει καταφέρει να αναδείξει την κουλτούρα του κρασιού ούτε να συνδυάσει αρμονικά οίνους και εδέσματα. Παρατηρώ μια έλλειψη οργάνωσης στη κουζίνα και το σέρβις, και άγνοιας για το Κτήμα που προωθείται από πλευράς εστιατορίων που φιλοξενούν τα συγκεκριμένα δείπνα. Και κάνουν τα 35 έως 45 ευρώ που συνήθως πληρώνει κανείς να φαντάζουν χρήματα άδικα σπαταλημένα σε βραδυές που παίζουν με τα νεύρα μας και όχι με τους γευστικούς υποδοχείς μας.

Είναι σαφώς προτιμότερο για μια παρέα να επισκεφθεί ένα εστιατόριο για να γευτεί πιάτα της επιλογής της από την πραγματκή κουζίνα του, σε συνδυασμό κρασιού υπό την καθοδήγηση του sommelier, παρά να ακολουθήσει τυφλά ένα κακό προκαθορισμένο μενού των οινικών δείπνων που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε απογοήτευση, αδικώντας το Κτήμα και συχνά το ίδιο το εστιατόριο. Το συμπέρμασμα 'Wine dinner...never again' ίσως ακούγεται υπερβολικό, αλλά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και επιβεβαιώνει τον κανόνα του 'ό,τι πληρώνεις παίρνεις'. Και όπως είπε ο Μίκαελ Χάνεκε 'η πολυτέλεια είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης υπόστασης. Οτιδήποτε μαζικό είναι και απάνθρωπο'.

Bon Viveur + Bonne Viveuse

Γη και Ουρανός Ροζέ 2006

Ένα ροζέ, 100% ξινόμαυρο, με 6 μήνες βαρέλι από τον Απόστολο Θυμιόπουλο. Αυτό το μοναδικό ροζέ, με το που μπήκε στο ποτήρι, ομολογώ πως με ταξίδεψε στο ορεινό Τρίλοφο Ημαθίας, όπου και καταφέραμε να προμηθευτούμε το κρασί σε παλαιότερη εκδρομή μας στην ευρύτερη οινοπαραγωγική περιοχή της Νάουσας.
Χρώμα διαυγές ροδί με κεραμιδιές αποχρώσεις. Πυκνά αρώματα ντομάτας, και φραγκοστάφυλου, τυπικά της ποικιλίας, και διακριτικές νότες βαρελιού. Πλούσιο, μεστό σώμα, λιπαρότητα, με αισθητές τανίνες και ωραία οξύτητα. Περισσότερο πλησίαζε προδιαγραφές ερυθρού παρά λευκού κρασιού. Από τα καλύτερα ροζέ από ξινόμαυρο που είχα την τύχη να δοκιμάσω.

GENKA Wine Fair 2009

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος θα πραγματοποιηθεί η 5η ετήσια έκθεση κρασιού της εταιρίας εισαγωγής ΓΕΝΚΑ.

Είναι μια μοναδική ευκαιρία για όλους τους οινόφιλους να δοκιμάσουμε κρασιά κορυφαίων παραγωγών από όλον τον κόσμο, αφού οι μεγάλες εκθέσεις κρασιού που θα ακολουθήσουν (Οινοτέλεια, Βοροινά κλπ) αφορούν κρασιά κυρίως του ελληνικού αμπελώνα.

GENKA Wine Fair 2009, 11 Οκτωβρίου, 11 πμ - 9 μμ, ξενοδοχείο Hilton. Είσοδος ελεύθερη.

Κτήμα Παύλου «Κλήμα 100%» 2006: ένα παρεξηγημένο κρασί...

Τον περασμένο Απρίλιο επισκεφθήκαμε με τον Bon Viveur το νομό Φλώρινας και την οινοπαραγωγική περιοχή του Αμυνταίου. Μεταξύ των οινοποιείων που μας άνοιξαν την πόρτα τους ήταν και το οινοποιείο Παύλου- Κάγκα που βρίσκεται μετά το Αμύνταιο και πριν τον Άγιο Παντελεήμονα. Εκεί δοκιμάσαμε, μεταξύ άλλων, το «Κλήμα 100%» από 100% ξινόμαυρο. Το μπουκαλί που μας άνοιξαν όμως δεν ήταν το κλασσικό των 750 ml αλλά το μικρό ατομικό που προσφέρουν στα μπαρ και τα αεροπλάνα. Το αποτέλεσμα δεν μας ενθουσίασε και δεν μπορέσαμε να εκτιμήσουμε την –οποιαδήποτε- αξία αυτού του κρασιού. Μουδιασμένοι και γεμάτοι αμφιβολίες δεν πηραμε παρά μόνο δύο μπουκάλια από το εν λόγω κρασί, κυρίως από ευγένεια.
Αρκετούς μήνες μετά αποφασίσαμε να το δοκιμάσουμε και προς μεγάλη μας έκπληξη αυτό το κρασί είχε πολλά να πει. Χρώμα βαθύ κόκκινο- ρουμπινί. Πλούσια αρώματα βανίλιας, φραγκοστάφυλων, μούρων και υποψία ντομάτας. Σώμα πλούσιο με ήπιες τανίνες, χαρακτηριστικά που τα βρίσκουμε στα ξινόμαυρα του Αμυνταίου σε αντίθεση με τα διαυγή, έντονα τανικά, μετρίου σώματος ξινόμαυρα της Νάουσας. Δαμάσκηνα, σύκα, βανίλιες, νότες ξύλου, μπαχαρικών και καπνού μας δίνουν ένα κρασί αρκετά συμπυκνωμένο που θυμίζει έντονα Syrah.
Η παρεξήγηση λύθηκε με ένα μπουκάλι Κλήμα 100% του 2006 που μας ικανοποίησε αρκούντως και μας έκανε να μετανοιώσουμε που δεν είχαμε προμηθευτεί με περισσότερα μπουκάλια. Αφορμή, λοιπόν, για μια νέα επίσκεψη στη περιοχή...

"Τρυγητός 2009" στα Οινοποιεία της Αττικής

Μετά τη Νεμέα και τις «Μεγάλες Ημέρες» της, έρχεται η σειρά της Αττικής να διοργανώσει τη δική της γιορτή.
Η Ένωση Οινοπαραγωγών Αμπελώνα Αττικής, σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ανατολικής Αττικής μας προσκαλούν στον Τρυγητό 2009. Στα πλαίσια της εκδήλωσης τα οινοποιεία της Αττικής ανοίγουν τις πόρτες τους την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου από τις 11 π.μ. έως τις 7 μ.μ. Την ημέρα αυτή οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στα αμπέλια, να ζήσουν από κοντά τη διαδικασία της συγκομιδής και του τρύγου, και να γευτούν τα κρασιά του Αττικού αμπελώνα.


Το γενικό πρόγραμμα του Τρυγητού 2009

• 11 πμ έως 1 μμ: Ξενάγηση στα αμπέλια και επίδειξη της διαδικασίας συγκομιδής και τρύγου.
• 2 μμ έως 5 μμ: Ξενάγηση στο οινοποιείο, πάτημα σταφυλιών, επίδειξη της διαδικασίας γλευκοποίησης και της δημιουργίας μούστου.
• 5 μμ έως 7 μμ: Γευστική δοκιμή κρασιών των Οινοποιείων Αττικής για το κοινό.
  

Τα οινοποιεία που συμμετέχουν

Αμπελώνες Μάρκου, Παιανία
Κελλάρι Παπαχρήστου, Σπάτα
Κτήμα Εύοινος, Σπάτα
Οινοποιία Αλλαγιάννη, Μαρκόπουλο
Οινοποιία Αναγνώστου, Κορωπί
Οικογένεια Γεώργα, Σπάτα
Οινοποιία Κοντογιάννη, Μαρκόπουλο
Οινοποιία Μάρκου, Σπάτα
Οινοποιία Μεγαπάνος, Πικέρμι
Οινοποιία Φράγκου, Ραφήνα
Το Πατητήρι, Παλλήνη
Πύργος Πετρέζα, Σπάτα
Οινοποιία Δαρεμά, Μαρκόπουλο
Κτήμα Παναγιώτου, Μαρκόπουλο, 22990-25363


Το πρόγραμμα εκδηλώσεων στα οινοποιεία

ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΜΑΡΚΟΥ: 5 μ.μ. – 7 μ.μ.: Γευστική Δοκιμή Kρασιών για το κοινό και Ξενάγηση στο οινοποιείο.
ΚΕΛΛΑΡΙ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ: 5 μ.μ. – 7 μ.μ.: Γευστική Δοκιμή Kρασιών για το κοινό και Ξενάγηση στο οινοποιείο.
ΚΤΗΜΑ ΕΥΟΙΝΟΣ: 11 π.μ. έως 1 μ.μ.: Ξενάγηση στα αμπέλια και επίδειξη της διαδικασίας συγκομιδής και τρύγου, 2 μ.μ. έως 5 μ.μ.: Ξενάγηση στο οινοποιείο, πάτημα σταφυλιών, επίδειξη της διαδικασίας γλευκοποίησης και της δημιουργίας μούστου, 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή κρασιών για το κοινό.
ΟΙΝΟΠΟΙEIO ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: 2 μ.μ. έως 5 μ.μ.: Ξενάγηση στο οινοποιείο, πάτημα σταφυλιών, επίδειξη της διαδικασίας γλευκοποίησης και της δημιουργίας μούστου, 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή κρασιών για το κοινό.
ΟΙΝΟΠΟΙΙΑ ΑΛΛΑΓΙΑΝΝΗ: 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή κρασιών για το κοινό.
ΟΙΝΟΠΟΙΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ: 2 μ.μ. έως 5 μ.μ.: Ξενάγηση στο οινοποιείο, πάτημα σταφυλιών, επίδειξη της διαδικασίας γλευκοποίησης και της δημιουργίας μούστου, 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή κρασιών για το κοινό.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΕΩΡΓΑ: 11 π.μ. έως 1 μ.μ.: Ξενάγηση στα αμπέλια και επίδειξη της διαδικασίας συγκομιδής και τρύγου στο αμπέλι. 2 μ.μ. έως 5 μ.μ.: Ξενάγηση στο οινοποιείο, πάτημα σταφυλιών, επίδειξη της διαδικασίας γλευκοποίησης και της δημιουργίας μούστου, 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή κρασιών για το κοινό.
ΟΙΝΟΠΟΙΙΑ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ: 11 πμ ως 2 μμ: Kυνήγι χαμένου θησαυρού στον αμπελώνα, 3 μμ έως 5 μ.μ.: "Κοφίνια εν δράσει, μούστος εν βράσει" - Ξενάγηση στο οινοποιείο, πάτημα σταφυλιών, επίδειξη της διαδικασίας γλευκοποίησης και της δημιουργίας του δικού σας μούστου, 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή παλιών και νέων κρασιών και ανάδειξη ετικετών για το 2010.
ΟΙΝΟΠΟΙΙΑ Β. ΜΑΡΚΟΥ: 2 μ.μ. έως 5 μ.μ.: Ξενάγηση στο οινοποιείο, πάτημα σταφυλιών, επίδειξη της διαδικασίας γλευκοποίησης και της δημιουργίας μούστου, 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή κρασιών για το κοινό. ΟΙΝΟΠΟΙΙΑ Α. ΜΕΓΑΠΑΝΟΣ: 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή κρασιών για το κοινό.
ΟΙΝΟΠΟΙΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΦΡΑΓΚΟΥ: 2 μ.μ. έως 5 μ.μ.: Ξενάγηση στο οινοποιείο, πάτημα σταφυλιών, επίδειξη της διαδικασίας γλευκοποίησης και της δημιουργίας μούστου, 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή κρασιών για το κοινό.
ΤΟ ΠΑΤΗΤΗΡΙ: 2 μ.μ. έως 5 μ.μ.: Ξενάγηση στο οινοποιείο, πάτημα σταφυλιών, επίδειξη της διαδικασίας γλευκοποίησης και της δημιουργίας μούστου, 5 μ.μ. έως 7 μ.μ.: Γευστική δοκιμή κρασιών για το κοινό.

Μεγάλες Μέρες Νεμέας 2009 - Ένα καλά κρυμμένο μυστικό;

Για άλλη μια χρονιά, η Νεμέα φορτωμένη με τους πλούσιους χυμούς των αμπελώνων της να είναι έτοιμοι για συγκομιδή, περιμένει τους απανταχού οινόφιλους να γιορτάσουν μαζί της την πανάρχαια μυσταγωγία του τρύγου και να μας δείξει περήφανα τα κρασιά που βγάζουν τα χώματά της. Στις 4, 5 και 6 Σεπτεμβρίου η Ένωση Οινοπαραγωγών και Αμπελουργών Νεμέας διοργανώνει και φέτος τις Μεγάλες Μέρες Νεμέας 2009. Κατά τη διάρκεια του τριημέρου οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν τα οινοποιεία της περιοχής, να δουν από κοντά τους αμπελώνες, να δοκιμάσουν και να αγοράσουν -σε αρκετές περιπτώσεις σε προνομιακές τιμές- τοπικά κρασιά στα οποία κυριαρχεί η ποικιλία αγιωργήτικο. Στο Φλιάσιο Μέλαθρο της Νεμέας θα λειτουργεί έκθεση με κρασιά των παραγωγών της περιοχής, ενώ έχουν προγραμματιστεί διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις από τον Δήμο, αλλά και μεμονωμένα οινοποιεία.
Παρά τη σημασία της εκδήλωσης και το ενδιαφέρον που μπορεί να προκαλέσει, η δημοσιότητα και η προβολή που έχουν δοθεί στη διοργάνωση αυτή από επίσημους φορείς είναι ανύπαρκτη. Καμία πληροφορία για το πρόγραμμα ή καν για την ύπαρξη οποιασδήποτε διοργάνωσης στον ιστότοπο της Ένωσης, ενώ μόνο μια γενικόλογη ανάρτηση (χωρίς ημερομηνίες που προφανώς λειτουργεί σαν "κονσέρβα" ) στον ιστότοπο του Δήμου. Μόνο με αναζήτηση στο διαδίκτυο ή με απευθείας ενημερωση από οινοποιεία μπορεί να πληροφορηθεί ο οινόφιλος για το πρόγραμμα και τις εκδηλώσεις του τριημέρου. Ταυτόχρονα, πολλές είναι οι αναρτήσεις για Μεγάλες Ημέρες προηγουμένων ετών, πχ στο pelopnet.gr που υπερήφανα δηλώνει πως συγχρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ και από Εθνικούς Πόρους, διαφημίζονται μεγαλοπρεπώς οι Μεγάλες Ημέρες Νεμέας 2006! Είναι εμφανής η αδιαφορία των φορέων, η έλλειψη υποδομών, καθώς και η αδυναμία προβολής του οινοτουρισμού στην μεγαλύτερη οινοπαραγωγική ζώνη της Ελλάδας. Στην ευρύτερη περιοχή δύσκολα βρίσκει κανείς εστιατόριο ή ταβέρνα, ενώ για διαμονή ούτε λόγος. Μετά από δοκιμή αρκετών κρασιών, ο αθηναίος επισκέπτης θα πρέπει να οδηγήσει μέχρι το Ναύπλιο ή το Ξυλόκαστρο για να βρει ξενοδοχείο, ή να επιστρέψει αυθημερόν στη Αθήνα, οπότε προς τι και ποιον οι νυχτερινές εκδηλώσεις και συναυλίες; Εκτός από μεμονωμένες προσπάθειες οινοποιών για δημιουργία ξενώνων στα οινοποιεία τους, όλη η περιοχή πάσχει όσον αφορά τη διαμονή των επισκεπτών, η οποία αν υπήρχε θα έδινε τεράστια ώθηση στον τουρισμό και της αξιοποίηση της περιοχής. Δεν μιλώ για δημιουργία εκτρωματικών ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, αλλά για ξενώνες και μικρά εστιατόρια ή ταβέρνες που να προσφέρουν ποιτικές υπηρεσίες με κεντρικό θέμα πάντα το κρασί και το αμπέλι. Η Νεμέα άξιζε να αποτελεί μια "Τοσκάνη" της Ελλάδας, αφού η γεωγραφία και το κλίμα της περιοχής, η εγγύτητά της σε αεροδρόμια και λιμάνια, ο μεγάλος αριθμός των οινοποιείων, και βέβαια τα εκπληκτικά κρασιά που παράγονται, θα μπορούσαν να την έχουν μεταμορφώσει από έναν απλό "Δρόμο Κρασιού" σε Μέκκα Οινοτουρισμού. Ας ελπίσουμε ότι η νέα γενιά των οινοποιών της περιοχής θα αξιοποιήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις δυνατότητες της ευλογημένης αυτής γης.

Ωδή στο Βαρούλκο...

Ημερομηνία: Δευτέρα, 20 Ιουλίου 2009
Εστιατόριο: Βαρούλκο
Περίσταση: Επαιτειακό δείπνο με καλούς φίλους και δεινούς bon viveurs από Αγγλία και Ελλάδα.
Τραπέζι: Το καλύτερο του εστιατορίου, μπροστά αριστερή γωνία.
Θέα: Φωτισμένη Ακρόπολη και έναστρος αττικός ουρανός.

Όλες οι προυποθέσεις ήταν τέλειες για ένα δείπνο από το οποίο όλοι είχαμε τις υψηλότερες προσδοκίες.

Το μενού φτιάχτηκε επιτόπου ειδικά για εμάς, όπως είναι η πάγια τακτική του σεφ, ανάλογα με την διαθέσιμη πρώτη ύλη και τις απαιτήσεις των πελατών.

Ξεκινήσαμε με ένα μπουκάλι Δρυός Μαλαγουζιά 2007, κτήμα Καραδήμου, που μας προετοίμασε για το υπερόχο δείπνο που μας περίμενε.

Πρώτο πιάτο
Αυγό γεμιστό με αυγοτάραχο, μπρικ και χαβιάρι. Συνοδεύτηκε με Gratien & Meyer Cuvee Flamme Rose, αφρώδες ροζε ξηρό Pinot Noir από την περιοχή του Λίγηρα. Άψογος συνδυασμός της έντονης γεύσης του εντυπωσιακού πρώτου πιάτου με τις φίνες φυσαλίδες και τον αρωματικό χαρακτήρα του ξεχωριστού αυτού αφρώδους ροζέ.


Δεύτερο πιάτο
Πανακότα από μελιτζάνα με γέμιση κρέμας πιπεριάς φλωρίνης και ταρτάρ τσιπούρας. Συνοδεύτηκε από blanc de noir ξινόμαυρο, Κτήμα Χατζή. Καλλιτεχνικό πιάτο τόσο από πλευράς εμφάνισης όσο και από πλευράς γευστικής εμπειρίας. Πολύ καλός συνδυασμός της κυρίαρχης γεύσης του ψαριού με τον φρουτώδη και ελαφρώς όξινο χαρακτήρα του λευκού ξινόμαυρου.

Τρίτο πιάτο
Τραγανά φιλετάκια από μελανούρι με σως φραμπουάζ. Συνοδεύτηκαν από Ασύρτικο Σιγάλα 2007. Ζουμερά και ολόφρεσκα τηγανητά φιλετάκια με γλυκειά σως φράουλας που ταίριαξαν άψογα με το αρωματικό και μεταλλικό ασύρτικο της Σαντορίνης.

Τέταρτο πιάτο
Γαρίδες με κρέμα από πράσινο κολοκυθάκι. Συνοδεύτηκαν με Chardonnay Δάκρυ Αμπέλου, Κτήμα Συμεωνίδη από το Παγγαίο Όρος της Καβάλας. Άλλο ένα άψογο πιάτο, με τις ολόφρεσκες γαρίδες να κάθονται πάνω σε ανάλαφρη κρέμα από κολοκυθάκι και να παντρεύονται μοναδικά με το βαρελάτο Chardonnay.

Πέμπτο πιάτο
Ζουμερή ψίχα καραβίδας με κοκκινιστό και ελαφρώς πικάντικο κριθαράκι. Ακούγεται λιτό αλλά ήταν από τα καλύτερα πιάτα της βραδιάς. Το συνοδεύσαμε με άλλο ένα μπουκάλι Δάκρυ Αμπέλου Συμεωνίδη.

Έκτο (κυρίως) πιάτο
Φιλετάκια πεσκανδρίτσας με πουρέ από πατάτα και μοσχολέμονο. Το πιάτο- έμβλημα του Λαζάρου ήρθε να μας αποτελειώσει μετά από ένα μαραθώνιο δείπνο. Το συνοδεύσαμε με το προηγούμενο μπουκάλι Δάκρυ Αμπέλου Συμεωνίδη, αφού οι αντοχές για έβδομο μπουκάλι κρασιού ήταν μηδαμινές. Όπως μηδαμινός ήταν και ο χώρος για επιδόρπιο.

Για το κλείσιμο του δείπνου όμως, οι κύριοι της παρέας απόλαυσαν ένα παλαιωμένο σε βαρέλι ελληνικό απόσταγμα, του οποίου το σώμα, η λιπαρότητα, και το κεχριμπαρένιο χρώμα παρέπεμπαν σε ακριβό μπράντυ.

Γενικά, όλη η βραδυά κύλησε αβίστα, με την συζήτηση να ρέει αδιάκοπα, όπως και το κρασί, ενώ η διακριτική περιποίηση του sommelier, του μετρ, και των σερβιτόρων μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις. Ήταν ένα δείπνο υπερπαραγωγή από έξι πιάτα με τα ποιοτικοτερα υλικά, και έξι μπουκάλια εξαίσιο κρασί κυρίως από τον ελληνικό αμπελώνα.

Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα, αφού αποτελεί μια μοναδική και αξέχαστη γαστρονομική εμπειρία.

Πήγαμε στο "Scala Vinoteca"

Χθες βράδυ, ένα ζεστό σαββατόβραδο του Ιουλίου, με το κέντρο της Αθήνας μισο-άδειο, επισκεφθήκαμε το νέο -ίσως και μοναδικό στην Αθήνα- wine bar Scala Vinoteca. Βρίσκεται σε μια καταπληκτική κρυμμένη γωνιά στο Κολωνάκι, Σίνα και Αναγνωστοπούλου. Όπως πληροφορηθήκαμε, άνοιξε πριν ενάμισυ μήνα περίπου και ήδη έχει αρχίσει να αποκτά θαμώνες. Το περιβάλλον έχει έντονο το ύφος του design με επιρροές από Νέα Υόρκη σε συνδυασμό με νότες μιας καθημερινής ιταλικής vineria. Καθίσαμε μέσα, και η απαγόρευση καπνίσματος έκανε την ατμόσφαιρα ακόμα πιο ευχάριστη, αν και ομολογώ πως μας έλλειψε λίγο ένα εξιλεωτικό τσιγάρο στο τέλος του γεύματος.
Το μενού αποτελείται από επιλογές πιάτων που χωρίζονται σε 3 κατηγορίες: 7, 10 και 12 ευρώ, ενώ υπάρχουν και ποικιλίες τυριών και αλλαντικών με 8 ευρώ έκαστη. Καλές προτάσεις γενικώς, οι οποίες σαφώς μπορούν να βελτιωθούν για να καλύπτουν όλο το εύρος των κρασιών που προσφέρονται. Για παράδειγμα βρήκαμε πως δεν υπήρχε πιάτο για να συνοδεύσει ένα σωματώδες δυνατό κόκκινο κρασί. Πάντως το λιγκουίνι καρμπονάρα με λουκάνικο τρικάλων που δοκιμάσαμε ήταν πολύ πετυχημένο.
Η λίστα των κρασιών περιλαμβάνει κρασιά κυρίως του ελληνικού, και λίγα του διεθνούς αμπελώνα, με δυνατότητα να τα δοκιμάσεις όλα και σε ποτήρι. Βέβαια, η λίστα συνεχώς εμπλουτίζεται, και όπως μας πληροφόρησε ο ένας εκ των ιδιοκτητών, υπάρχουν μεγάλα σχέδια για υπόγεια κάβα, με Grand Cru ετικέτες, και όχι μόνο, για όλα τα βαλάντια.
Εμείς δομιμάσαμε τα μανιτάρια πορτομπέλο, σπαράγγια με μαστέλο Χίου, λιγκουίνι με λουκάνικο και πένες με ντομάτα και βασιλικό, τα οποία μας ικανοποίησαν πλήρως (με εξαίρεση ίσως τις πένες).
Από κρασί μείναμε παραπάνω από ευχαριστημένοι, γιατί ο ιδιοκτήτης ανέλαβε προσωπικά να μας προτείνει και σερβίρει κρασιά, τα οποία δεν είχαμε δοκιμάσει (τα μισά κερασμένα!). Λοιπόν έχουμε και λέμε, Pouille Fusse 2002 (σωματώδες chardonay, λιπαρό, με νότες ψημένης κόρας ψωμιού, βανίλια και λευκόσαρκα φρούτα, εκπληκτικό, ήθελα να πιώ όλο το μπουκάλι), Pinot Noir Bourgogne 2005 (αδιάφορο, του Παπαϊωάννου αρκετά καλύτερο) Chianti 2001 (εντυπωσιακό υψηλόβαθμο Sangiovese με πλούσιο σώμα, μπαχαρικά και αγριοκέρασα, με δυνατότα μεγαλύτερης παλαίωσης), Merlot Κτήμα Μάρκου 2005 (καταπληκτικό merlot από νεαρό παραγωγό, που πρέπει να περιληφθεί σε μελλοντική τυφλή δοκιμή), Amarone (το μοναδικό κρασί που μας σέρβιρε η μουτρωμένη και αδέξια σερβιτόρα, οπότε δεν κατάφερα να δω καν την ετικέτα, κρίμα).

Γενικά, το Scala Vinoteca είναι ένα πολύ ενδιαφέρον εστιατόριο, με όλα τα χαρακτηριστικά ενός καθαρόαιμου wine bar-restaurant. Πιστεύω χρειάζεται ακόμα λίγο χρόνο για να ξεπεράσει τις "παιδικές ασθένειες" του νεαρού της ηλικίας του, και να προσφέρει στο αθηναϊκό κοινό ένα χώρο κρασιού ευρωπαϊκών προδιαγραφών, που τόσο μας λείπει. Είμαι αισιόδοξος για την πορεία του και σίγουρα θα ξαναπάμε. Και εις άλλα με υγεία...


Σχετικό άρθρο στο Athens Voice.

Κτήμα Καρυδά 2004

Επιστρέφω με εντυπώσεις για ακόμα ένα ξινόμαυρο, για το οποίο δηλώνω επισήμως ως Bon Vineur πως είναι η αγαπημένη μου ποικιλία. Πρόκειται για το Κτήμα Καρυδά 2004. Είχα διαβάσει κάποια ελάχιστα σχόλια αλλά το κρασί δεν το είχα δοκιμάσει. Το αγόρασα δοκιμαστικά από τον Ανθίδη (τιμή γύρω στα 10 ευρώ), ψάχνοντας για το chateau Πήγασος (βλ. προηγούμενη ανάρτηση) το οποίο βέβαια δεν υπήρχε. Έχω να πω τα καλύτερα λόγια!


Χρώμα ερυθρό, μεσαίας έντασης, με κεραμιδιές αποχρώσεις, ένδειξη της έναρξης παλαίωσης. Έντονα αρώματα λιαστής ντομάτας, ώριμου σύκου και φραγκοστάφυλου. Στόμα μεσαίου όγκου, με διακριτική παρουσία τανινών και οξύτητας. Στα 5 χρόνια ζωής του, μπορεί να βελτιωθεί για τουλάχιστον 2-3 χρόνια ακόμα. Εντυπωσιακό κρασί και καταπληκτική σχέση ποιότητας-τιμής. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Σχετικό άρθρο στο Αθηνόραμα.

Chateau Πήγασος 1997

Απρίλιος 2009. Αρκοχώρι Ημαθίας, κοντά στη Νάουσα. Καθόμαστε με εκλεκτή παρέα στην ταβέρνα "Χάραμα" στην άκρη του γκρεμού. Υπέροχη θέα, ακόμα πιο υπέροχο μενού με αγριογούρουνο, ζαρκάδι και λοιπά κυνήγια να έχουν την τιμητική τους. Τότε ήταν που στην υπόσκαφη κάβα της ταβέρνας (ναι καλά διαβάζετε) ανάμεσα σε πολλά συλλεκτικά ξινόμαυρα τα οποία λίγο πολύ γνώριζα, ανακάλυψα το καλύτερο ξινόμαυρο. Chateau Πήγασος 1997. Με την μετάγγιση στη Riedel καράφα διακρίναμε το διαυγές, όχι ιδιαίτερα βαθύ, κόκκινο χρώμα που άρχιζε να παίρνει μια μπρούτζινη απόχρωση με το πέρασμα του χρόνου. Στη μύτη, το άρωμα ώριμης ντομάτας (χαρακτηριστικό της ποικιλίας) και φραγκοστάφυλου. Στο στόμα βελούδινο, στρογγυλό, με ήπιες, μαλακές τανίνες, μεσαίο σώμα, ντομάτα, μπαχαρικά και μούρα. Η τέλεια έκφραση ενός παλαιωμένου ξινόμαυρου, με μόνο 22 ευρώ (τιμή εστιατορίου). Καταπληκτικό! Στην Αθήνα δεν έχω καταφέρει να το βρω. Πιστεύω επιβάλλεται σύντομα μια εκδρομή στη Νάουσα, για επίσκεψη στο ίδιο το οινοποιείο στα Πολλά Νερά. Και εις άλλα με υγεία.

Σχετικό άρθρο στο Αθηνόραμα.